ŞİRİNCE KÖYÜ
Selçuk’a 8 km. uzaklıktaki Şirince Köyü geçen yüzyıldaki kentsel dokusunu aynen korumuştur. Köyün kuruluşu M.Ö. 5. yüzyıla dek uzanır. Eski adları Kırkınca ve Çirkince olan köyün Aydınoğulları’nın istilasından kaçan Efesliler tarafından mesken edildiği söylenir. Köy mimarisini yansıtan evler kagir, çok pencereli ve pencere ebatlarıyla aynı oranda asma balkonları olan iki katlı binalardır. Şirince ev şarapçılığı, geleneksel yemekleri, otantik yapısı ve yaşantısıyla bir nostalji köyüdür.
19. yüzyılda, özellikle ihracata yönelik incir üretimiyle ünlü, 1800 haneli bir Rum kasabası olarak bilinmekteydi. 1923'te Türkiye-Yunanistan nüfus mübadelesi sonucu Rumların ayrılmasıyla (Çoğu Katerini'nin Nea Efesos köyüne yerleşmiştir), Kavala'nın Müştiyan (Moustheni) ve Somokol (Domatia) köylerinden gelen mübadillerle iskân edilmiştir. Köyün evvelce bağcılık, şarap üretimi ve zeytinciliğiğe dayalı olan ekonomisi, bir tütün bölgesinden gelen yeni sakinlerinin elinde bir süre sekteye uğramış, ancak son yıllarda artan turistik önemine paralel olarak, bu sektörler yeniden gelişmeye başlamıştır. Bağcılık ve zeytinciliğin yanısıra, şeftali, incir, elma, ceviz yetiştirilir.
